E-Book, Polish, 196 Seiten
Jakubowski Formula Wszechswiata 2.0
2. Auflage 2024
ISBN: 978-3-7597-2521-9
Verlag: BoD - Books on Demand
Format: EPUB
Kopierschutz: 6 - ePub Watermark
Jak fizyczna formula Wszechswiata moze zmienic nasze zycie materialne i duchowe
E-Book, Polish, 196 Seiten
ISBN: 978-3-7597-2521-9
Verlag: BoD - Books on Demand
Format: EPUB
Kopierschutz: 6 - ePub Watermark
Peter Jakubowski ist ein Physiker und Universal-Philosoph, der seine Einheitliche Physik zu der Einheitlichen Beschreibung des gesamten Universums, inklusive die des Lebens und des menschlichen Bewusstseins, erweitert hat. Die von ihm gefundene Weltformel wird alle Naturwissenschaften, und die auf ihnen basierenden Technologien, grundsätzlich verändern.
Peter Jakubowski ist ein Physiker und Universal-Philosoph, der seine Einheitliche Physik zu der Einheitlichen Beschreibung des gesamten Universums, inklusive die des Lebens und des menschlichen Bewusstseins, erweitert hat. Die von ihm gefundene Weltformel wird alle Naturwissenschaften und die auf ihnen basierenden Technologien grundsätzlich verändern.
Autoren/Hrsg.
Weitere Infos & Material
Rozdzial 1.
Ostateczna fizyczna formula Wszechswiata
1.1. Kosmiczna Hierarchia kwantowego Wszechswiata Wszechswiat, w którym zyjemy, jest skwantowany. Jest to glówny postulat Ujednoliconej Nauki, która opiera sie na mojej Ujednoliconej Fizyce. Chociaz kwantyzacja energii byla postulowana juz sto lat temu, mozliwosc, ze nie tylko swiat atomów, ale takze gwiazd i galaktyk, moze byc skwantowany, zostala przeze mnie rozpoznana dopiero w latach 80. i badana przez kilka nastepnych dekad. Najwazniejszym wynikiem tych badan byla obserwacja, ze zyjemy w ogromnej Kosmicznej Hierarchii Ukladu Slonecznego. Smutnym przykladem inercji tradycyjnej nauki jest fakt, ze wszyscy absolwenci szkól na swiecie nawet nie slyszeli o istnieniu tej fascynujacej struktury naszego kosmicznego domicilu. I to pomimo faktu, ze jak pokazuje Tabela I ponizej (przez jej kolorowy kod), niemal wszystkie poszczególne stopnie tej hierarchii sa dobrze znane nauce tradycyjnej. Mozliwosc energetycznej kwantyzacji naszej kosmicznej siedziby po prostu nigdy dotychczas nie zostala rozpoznana. Kilkadziesiat lat pózniej wciaz zadziwia mnie fakt, ze cala ta niewyobrazalnie duza struktura Wszechswiata moze byc obliczona za pomoca tylko jednej liczby, kosmicznej liczby kwantowej (cqn). Prowadzi to do wniosku, ze pierwotna masa kosmicznego obloku, z którego wylonil sie prekursor naszego obecnego Ukladu Slonecznego, byla w rzeczywistosci "zaprogramowana" przez te kosmiczna hierarchie. Nie moglo byc inaczej (wiecej na ten temat w sekcji 3.3). Tabela I. Kosmiczna Hierarchia Ukladu Slonecznego S Obiekt Promien [AJ] Cykl [lata] = Promien [URS] Predkosc [km/s] Masa [Pra-Uklad Sloneczny] 10 Jeszcze nieznany 2.369x1011 4.353x1010 3795.4 4.35x1014 9 Sloan Wielki Atraktor 1.951x1010 3.585x109 2033.2 1.03x1013 8 Wielki Atraktor 1.607x109 295.2x106 1089.2 2.43x1011 7 Cluster Galaktyk Virgo 1.323x108 24.311x106 583.48 5.74x109 6 Grupa Galaktyk Andromedy 1.090x107 2.0021x106 312.57 1.36x108 5 Wielki Oblok Magellana 8.974x105 164878 167.44 3.21x106 4 Cluster Omega Centauri 7.390x104 13578.3 89.698 7.58x104 3 Kompleks Oriona 6085.97 1118.22 48.051 1790.42 2 Grupa Gwiazd Ursa Major 501.201 92.0896 25.741 42.31 1 Uklad Sloneczny 41.2757 7.58390 13.76 1 0 Pra-Uklad Sloneczny 3.39920 0.62456 – 0.0236 Sk – cqn8 cqn8 cqn2 cqn12 Kod kolorów: Dokladnie jak obserwacje Podobnie jak obserwacje Odkryte przez Ujednolicona Fizyke Najwazniejsza uwaga dotyczaca tej tabeli: Wszystkie liczby w tej tabeli sa obliczone teoretycznie. Dalsze uwagi dotyczace Tabeli I: S - stopien; Sk - skalowanie; kosmiczna liczba kwantowa - cqn = 1.3662801; cqn2 = 1.8667213; cqn8 = 12.142775; cqn12 = 42.3133. Stosowane jednostki i symbole: 1) Kosmiczna liczba kwantowa, cqn = 1.3662801, pochodzi z naszej relacji obecnej gestosci masy Ukladu Slonecznego do gestosci masy pierwotnego Ukladu Slonecznego; 2) Uniwersalna predkosc swiatla, cu = 25741.16 m/s , jest jednym z najwazniejszych odkryc Ujednoliconej Fizyki; 3) astronomiczna jednostka odleglosci, AJ = 1.492581*10 11 m, jest teoretycznie obliczona obecna srednia odlegloscia Ziemi od Slonca; 4) uniwersalny rok swietlny, URS = 8.123429*1011 m = 5.442538 AJ, to odleglosc przebyta przez promien swiatla z uniwersalna predkoscia cu w ciagu jednego roku; 5) Odleglosc od 7.58390 URS pierwotnego Slonca do jego pierwotnego towarzysza, gwiazdy Andrea, wynosila: (7.58390) * (5.442538 AJ) = 41.2757 AJ; dzis liczba ta jest znana jako promien Pasa Kuipera. Trzeba przyznac, ze obraz nocnego nieba nad naszymi glowami, gdy patrzymy na nie z dala od sztucznych zródel swiatla, jest nie tylko piekny, ale i tajemniczy. Mozna wrecz powiedziec - niezrozumialy. Tym niemniej jednak, odkad czlowiek po raz pierwszy swiadomie dostrzegl niebo, prawdopodobnie zastanawial sie, jaki porzadek musi kryc sie za ta cala gmatwanina punktów swietlnych. Osobiscie uwazam to za niezwykle ekscytujace. Ciesze sie, ze naleze do pierwszego pokolenia z tysiecy pokolen ludzkich, które ma juz narzedzia i teorie pozwalajace nam rozszyfrowac ta gmatwanine. Najlepsze zdjecie calego nieba, jakie znam, zostalo opublikowane przez NASA kilka lat temu (mozna je znalezc na Wikipedii). Odpowiednie nazwy poszczególnych poziomów naszej Kosmicznej Hierarchii Ukladu Slonecznego mozna znalezc na krawedzi tego zdjecia. Na zólto zaznaczylem te obiekty, które naleza do naszej Tabeli I. Na samym zdjeciu umiescilem odpowiadajace im numery stopni. Wielki Oblok Magellana ukryty jest pod angielskim skrótem LMC (Large Magellanic Cloud), a grupa Andromedy - pod nazwa M31. Najwyzszy poziom hierarchii ukryty jest w centrum obrazu. Doswiadczeni astrofizycy moga równiez dostrzec mosty energetyczne laczace poszczególne poziomy hierarchii w tej reprezentacji nieba. Czy zauwazyliscie? W Tabeli I nie ma Drogi Mlecznej, naszej rzekomo tak dobrze znanej galaktyki macierzystej. Jej miejsce zajmuje znacznie mniejsza grupa gwiazd, Gromada Omega Centauri. Jasne pasmo gwiazd i galaktyk, które moze wygladac jak na ponizszym zdjeciu z Teneryfy, nie jest galaktyka Drogi Mlecznej, ale poprzecznym widokiem mostów energetycznych poziomów 8 i 9 naszej Kosmicznej Hierarchii (zobacz diagramy w sekcji 2.4 tej ksiazki). Ta nasza rzekoma rodzima galaktyka byla (i pozostaje) iluzja (dlatego przekreslilem ja na zdjeciu NASA). Naukowa dyskusja na temat naszej Kosmicznej Hierarchii wymaga równiez przyjecia pewnej nowej nomenklatury. Na przyklad w dyskusji o kosmicznym pochodzeniu klimatu Ziemi. Podobnie jak w przypadku elektronów w pólprzewodniku, jako przeciwienstwa "dziur" (tj. brakujacych elektronów), proponuje zdefiniowac "komórki ciepla" i "komórki zimna" w przestrzeni kosmicznej. Wtedy latwiej bedzie zrozumiec, ze "zimno" to po prostu brakujace "cieplo". Jesli Ziemia (w swoim wlasnym ruchu, jako czlonek Ukladu Slonecznego) napotka "zimna komórke", klimat na powierzchni Ziemi ochlodzi sie. Jesli jednak napotka "komórke ciepla", nastepuje globalne ocieplenie. Po drugie, ruchy moga byc rozumiane jedynie w kategoriach wzglednych. Prawdopodobnie nie istnieje zaden fundamentalny kosmiczny wiatr. Podobnie jak podczas jazdy na rowerze w spokojny dzien, czujemy tylko pozorny wiatr na twarzy, dopóki sie nie zatrzymamy. W ten sam sposób Ziemia tylko pozornie...




